Ons eerste reisverslag van Ghana 2016!!
Door: Femke Joy Huibers-Saffrie
Blijf op de hoogte en volg Trust in Unity, Femke Joy
12 Oktober 2016 | Ghana, Kumasi
Eenmaal in Kotoka Airport werden we opgewacht door een hele oude vriend Prempeh, die sinds dit jaar een autoverhuurbedrijf heeft!! Geweldig!! De auto stond helemaal klaar en, gelukkig, paste alle bagage in de auto! Toen kwam de een van de grote uitdagingen van deze reis! Ons hotel vinden! Ik wist dat het niet ver van het vliegveld was maar zonder Tomtom is het toch erg lastig om in het donker mijn weg te vinden. Ik rijd voor het zelf. Dat heeft voors en tegens. Een groot voordeel is dat we niet met alle bagage en 4 personen een taxi moeten zoeken. Die ons voor niet al te veel geld naar het hotel wil brengen. En nadeel is dat het ook best spannend is om door zo’n Afrikaanse miljoenen stad te rijden. Prempeh had een taxi-chauffeur gevonden die voor ons uit zou rijden! Dus wij zeiden “Follow that car”! Altijd al eens willen zeggen! Hij leverde ons goed af bij ons hotel, het rijden was me prima bevallen.
In het hotel is er altijd geneuzel over hoeveel we moeten betalen. Dit keer was ik voorbereid en had ik het reserveringsformulier uitgeprint. Dus hadden we inplaats van een lange een korte discussie en werd alles goed geregeld! ;-) Fedde sliep al vanaf het vliegveld en is slapend het hotel in gegaan. Om daar de volgende ochtend, helaas al erg vroeg, weer wakker te worden. Na het ontbijt zijn we naar Kumasi vetrokken. Hup, de drukte in! Gelukkig hadden we wifi in het hotel en had ik dus even de kaar top mijn telefoon kunnen checken. We zijn eerst naar Accra Mall geweest, een immens groot en Amerikaans winkelcentrum. Hier konden we een chip voor onze Ghanese telefoons kopen.
De weg staat niet zo goed aangegeven als bij ons maar de mensen zijn ontzettend behulpzaam! Er zat een man te bedelen naast een stoplicht. Wij waren zoekend aan het rondkijken en hadden hem net gezegd geen geld te geven. Toen vroeg hij wat we zochten. We vertelden hem “Accra Mall”. Hij legde het geweldig uit en ging toen weer verder, kwam even later nog even terug om het nog eens toelichten en ging weer door. Alle drie vonden we dat zo geweldig. Hij was niet verbitterd of boos dat we hem niks gaven en daarna hielp hij ons ook nog, ondanks dat we hem niks gaven!! We vonden het zo fijn dat we hem wel geld gegeven hebben. Als dank. Geld geven aan bedelende mensen bevordert het bedelen. Maar geld geven aan iemand die ons helpt, gewoon om te helpen zonder iets terug te verwachten vinden we geweldig. En dit komt zo vaak voor hier. Als we iets bedenkelijker kijken dan vraagt iedereen of ze kunnen helpen. Zonder iets terug te verwachten. We reden door en na Accra Mall begon de grote reis naar Kumasi. Zonder Tomtom maar met heel veel Ghanese mensen die ons heel graag hielpen. Ik had een grote afslag gemist en de mensen hadden ons geadviseerd een stukje door te rijden en dan een “woonwijk” in te rijden. Met een heerlijke Ghanese weg, lees: grote gaten, open riolen, veel afval, kleine winkeltjes dicht langs de weg, een weg zo breed als anderhalve auto, met heeeeel erg veeeeel mensen!! Geweldig. Voorzichtig rijden en veel lachen. Mensen zien niet vaak een auto vol blanke vrouwen en een kindje! We reden hier dus omdat ik een afslag had gemist. Binnendoor probeerde ik de grote weg weer te vinden. Er was een taxichauffeur met een vrouw. Hij haalde me in (… best knap op zo’n smalle weg!!) en ik vroeg hem of ik op de juiste weg zat. Ja… we zaten goed, bij de volgende kruising stond hij op ons te wachten en wees me welke weg ik nu moest pakken!! Hoe attent! Zo kwamen we de hele weg alleen maar zo’n hulpvaardige mensen tegen! Een geweldig verschil met reizen met de bus, het contact met de mensen!
De reis ging heel goed. Grote vrachtwagens die lastig waren in te halen gingen als vanzelf aan de kant. Lekker muziekje aan, Fedde slapend of spelend op de achterbank met Oma. Geweldige natuur, omdat het veel geregend heeft is alles zo groen en mooi! Het was super.
Kumasi is geweldig, druk, chaos en geweldig. Het is heerlijk om weer “thuis” te zijn!
’s Avonds wilden we even snel wat eten. Vic was vorige jaar gesloten en dat was altijd erg dichtbij. Francis van ons hotel vertelde ons dat ze ergens anders open zijn gegaan. Een nieuwe locatie. We liepen in het donker die kant op en wisten niet precies waar het was! We liepen dus wat zoekend rond en gelijk waren er mensen die ons hielpen! Een mevrouw die geen engels kon zei ons (in Twi) dat ze wist waar het was, maar aan iedereen die we tegen kwamen vroeg ze of zij wisten waar het was!! Na wat omzwervingen en toen ik me echt een beetje zorgen ging maken of we er nog wel zouden aankomen had ze iemand gevonden die het wist!! Toen we er aankwamen zagen we allemaal dat we bijna op de plek waren waar we haar getroffen hadden. We hebben zo gelachen, zij ook en in 3 verschillende talen en veel handgebaren maakte we elkaar duidelijk hoe lief het was dat ze ons geholpen had en dat we blij waren er nu te zijn! Na wat knuffels ter afscheid zijn wij gaan eten en ging zij weer haar eigen weg! Voor de kenners van Vic Baboo’s, de bestelling ging helemaal goed, geen extra gerechten of weg gelaten gerechten en het was er heel erg snel, ook de pizza van Fedde!!
Vanochtend eerst boodschappen gedaan in de “stad”. Waar de hele straat ons hielp zoeken naar een wegenkaart van Kumasi. Die nog steeds boven mijn bureau in Tegelen hangt…. En gevonden!!
Nu zijn we aan het zwemmen bij het Golden Tulip in Kumasi. Fedde is een echte waterrat en vermaakt zich prima! Vanavond hebben we onze eerste bestuursvergadering, met Kwarteng, Bernard en de rest van het bestuur. We moeten even afwachten wie er verder nog aanwezig kan zijn. We hopen Emmanuel en Akwasi ook te zien! We zien veel bekenden. De mensen van het Guesthouse waar we nu verblijven kennen ons nog en het is erg gezellig iedereen weer te zien.
Morgen gaan we naar het Mole park rijden. Een van onze studenten studeert in Wa. Dat is zo’n 6 uur rijden. Dit combineren we met de Olifanten die in het Mole park wonen. Zaterdag zijn we thuis in Kumasi en gaan dan alle studenten die in Kumasi wonen bezoeken. We hebben er zin in!
Heel liefs vanuit Ghana.
-
12 Oktober 2016 - 17:00
Oom Humphrey:
Hi allemaal,
fijn te horen, dat jullie allemaal veilig en wel (op de Femke's road-show-way) op je eindbestemming zijn aangeland. Jouw tante maakte zich vanmorgen nog wel wat zorgen of alles goed was verlopen want zij had nog geen berichtje van jullie ontvangen ............ ;-) !!
Hopelijk treffen jullie allen een goed begin en jou (Fem) wens ik voor vanavond een vruchtbare vergadering toe.
Was het "Kan boe foo!" ?
-
12 Oktober 2016 - 17:51
Marjoleine Huibers:
Hallo Allemaal,
Wat fijn om te horen dat jullie goed zijn aangekomen. Avontuurlijk is het wel, maar met de nodige hulp van al die bereidwillige lieve mensen gaat het allemaal lukken!
Voor vanavond een succesvolle vergadering en voor morgen genieten in het Mole park.
Fedde gaat dit heel leuk vinden en jullie ook natuurlijk!!
Lieve groetjes van ons en geniet!! -
12 Oktober 2016 - 18:25
Tante :
Wow hotel met zwembad!!! Ik heb toch andere ideeën bij Ghana ;)
Én een mooie auto om mee rond te touren, dat kan alleen maar genieten worden, naast de bestuurlijke taken die er natuurlijk bij komen kijken. Veel succes met vergaderen, dat er maar goede plannen uit voort mogen komen.
Liefs van ons allemaal aan jullie allemaal,
XXX Tante Jozien -
12 Oktober 2016 - 19:53
Gunther:
Hoi Femke, Maria Pilar, Mea en Fedde,
Ik ben weliswaar in Nederland achtergebleven, maar door op deze manier te lezen wat jullie allemaal meemaken ben ik er toch een beetje bij; ik heb ook echt nog geen spijt :). Erg leuk Femke hoe je het allemaal opschrijft! Ik zat zelfs al een beetje ongeduldig te wachten op het tweede verslag ....
Uiteraard ben ik ook heel benieuwd naar de ontmoetingen met Bernard en Kwarten -en niet te vergeten- de bezoeken aan alle studenten.
Ik heb jullie zojuist een update gemaild van de verkochte loten. Hopelijk komen er de komende dagen nog een aantal bij.
Veel plezier nog daar!
Groeten,
Gunther
-
15 Oktober 2016 - 21:09
Marlies Greve:
Lieve Femke en Mea,
Wat een bijzondere reis gaat dit worden! Ik zie het helemaal voor me hoe jullie op weg zijn.
Ik wens jullie heel veel succes toe, maar daarboven nog heel veel plezier.
x Marlies
-
17 Oktober 2016 - 09:18
Desirée Huibers:
Lieve Fem, Mea & Fedde,
Wat leuk om jullie reis zo een stukje mee te beleven... Op de manier hoe je schrijft Fem, zie ik het helemaal voor me;-) Bijzonder hoe vriendelijk de mensen zijn en bereid zijn jullie op weg te helpen, dan voel je je al snel weer helemaal 'thuis'. Hoe vond Fedde de olifanten? Heel veel succes en plezier samen!
Liefs Desirée
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley